Just me

Just me .... 

Laatste dagen met mirna vlogen voorbij en hopelijk de laatste dagen slecht weer ook. Want die laatste dagen hebben we echt pech gehad...drama weer. Regen, wind bah waar is die zon gebleven...

Na portland zijn we doorgereden naar victor harbor. Wederom staat die bekent om zijn walvissen. Op de vraag of er een kansje was om ze te zien...'nou ze zijn onderweg'. Uh ja 'waar zijn ze dan nu ongeveer'. 'Onderweg vanuit Antartica" nou hier kan je lekker veel mee. Haha ... Augustus moest ik maar terug komen. Doen we dat toch ;) dan maar genieten van alle andere dieren. Mirna moet namelijk nog steeds wat kangaroos van dichterbij aanschouwen. Wildlife parken hier in overvloed dus hoppa tussen de kangaroos en voeren maar. Oke inmiddels heb ik al zoveel kangaroos/walibis/walaroos gezien, gevoerd of geknuffeld maar ik blijf het geweldig vinden! Even knuffelen top beestjes. Al waren deze wel erg groot. Eentje kwam tot onder mijn kin..slik. Ze kunnen dus wel 2 meter worden. Geen kleintjes. Verder kwam ik hier dus ook tot de ontdekking dat ik eigenlijk alle dieren die hier waren al heb gezien en de meeste in het wild. Niet slecht dacht ik. 

Onze laatste dag in victor harbor zijn we nog naar Granite Island geweest. Dit eilandje is te bereiken via een lange brug speciaal voor een ouderwetse paardentram. Waar wij als echte toeristen natuurlijk geen mee tegen konden zeggen. Samen met de 65+ mensen uiteraard ;) terug weg maar gelopen :) 

Mooi uitzicht over victor harbor en nog leuker de kleine mini pinquins die hier leven. Gespot...

Door gereden naar Adelaide. Dat was even slikken. Ik dacht de top al bereikt te hebben qua slechtste slaap locatie. Dit was afschuwelijk. Chinees backpackers hostel achtig iets. Eerst soort van uitleg gekregen van een chinees die engels praat...wat je dus echt niet volgt. Daarna eerst maar is kijken wat voor kamer we hebben. Via buitenom, niet via receptie (nja bureau bij een deuropening) trap op naar onze kamer. Maar voordat we daar kwamen...lagen de chinezen languit slapend op de bank bij de trap. Oud omaatje kwam uit de toileten. ..(wat doet zij hier...) hoestend en proestend wat niet heel gezond klonk. Met moeite onze deur opgekregen... Er stond een bed. Daar was alles ook mee gezegd. Wc en douche die beschrijving laat ik maar even achterwege. Kortom dit was echt een dieptepuntje voor me....slecht weer/moe/regen/regen/regen/kou/kou/ afschuwelijke slaap plek en een stad die ik totaal niet leuk/ mooi of iets vind. Toch maar stukje gelopen, ja in de regen, op zoek maar een informatie punt. Toppunt hier...ze konden ons zowaar 3 dingen opnoemen die leuk waren te doen in de stad. Wat een promotie van de stad...

Uit ellende de auto maar weer ingestapt.  Want die hadden we zowaar nog 1 hele dag. Op naar de adelaide hills. Wat echt prachtig moet zijn, maar niet in de regen en mist. 

Zover negatieve dingen over adelaide. Geloof dat iedereen snapt dit is niet mijn stad . Maar top plek gevonden the hungry hippo board game cafee. Wat een geweldig iets is dit. Voor 5 dollar kan je hier de hele avond beetje spelletjes spelen en gewoon chillen, wat dus iedereen doet. En ja kan gewoon blijven zitten. Personeel komt is kijken hoe het gaat met je spelletje, geeft wat tips, maakt een praatje. Echt een plek om te zijn als je geen plek hebt om te relaxen zoals wij. Tot middernacht gebleven uiteindelijk oh en de volgende avond weer. 

Sochtends super super vroeg weg gegaan en op naar locatie 2... Onze luxe hotel. En die was luxe en top en geweldig en just loved that place. Nog beter wat dat om 8.30 al in onze hotelkamer konden! Heerlijk .

Mijn eerste paardenrace bijgewoond in Australie. William hill sa derby in the morphettville racecourses. Wat een chique gebeuren zeg. Wow...impressed . 
Hoeden, jurken, champagne alles erop en eraan. Beetje underdressed voelde ik me wel, maar ach gaat toch om de paarden. 
Gigantische baan. Wat een wereldje... Paarden worden helemaal opgetuigd alles gedaan en dan een show rondje voor publiek. Waarschijnlijk alle geldsponsers ;) hockey erop en dan naar de baan. Sommige paarden zo druk dat ze door een begeleider te paard mee worden genomen naar de start. Erg bijzonder om te zien. 
Even uitleg gevraagd bij het wed kantoortje. Wantja er moet wel geld worden ingezet. Kregen de tip eerst even naar de paarden te kijken en dan geld erop in te zetten. Dus eerste ronde ingezet op wat felle paarden die niet te houden waren. Dat bleek niet zo goede keuze te zijn...de oude rotten wel. Helaas niks gewonnen. Toch meerdere pogingen gewaagd. 
Het moment dat ze race is wel tof om te zien. Ze starten namelijk ergens waar publiek niet is, maar waar wij stonden was de finish echt 2 meter voor ons. Als ze er dan aankomen iedereen moedigde de paarden aan en dan is het voorbij...minuutje misschien? Nog niet eens. 

Gaat er bij sommige ook wel heftig aan toe. Even een blik geworpen bij de stallen en het inloop gebeuren. Bloedende monden door een bit. Gelukkig is er bijzonder veel checks voor de paarden. Wat wel echt nodig is geloof ik hier. 
Gaat er hard aan toe, maar wel bijzonder om te zien hoe het leeft hier. 

Afscheid genomen van de auto. Met klein presentje...had mn laptop in de auto gelaten. Gelukkig belde ze me binnen 15 min om me dit te vertellen. Kon nog snel erom... Ja ik had wel degelijk de auto gecheckt. Maar hij zat in een zwart hoesje onder de stoel. Maar nee niet slim. Zo ben ik trouwens ook al een ipod verloren :( 

Laatste dag met mirna nog een wandeling gemaakt door de botanische tuin van Adelaide. Wel echt een aanrader en naar het strand geweest om even uit te waaien. 
Gisteren Mirna weg gebracht en nu zit ik zelf te wachten om te boarden en south australia te verlaten, op weg naar sydney. Ook weer alleen op reis nu. Niet lang want trevor is ook onderweg . 

Hopelijk vanaf morgen weer korte broeken weer en slippers. Want die lange spijkerbroek en truien over elkaar begin ik nu toch wel echt zat te worden. Of tewel ik wil weer mooi weer....

Ps: gefeliciteerd pa