Maleisië

Maleisië,

Even een knopomzetten was wel nodig. Positief en nja negatief. Weet niet of ik het zo mag zeggen. Maar het eerste wat me opviel...burka's. Jeetje ik had niet beseft dat er zo onwijs veel vrouwen hier gesluierd leven. Alle varianten heb ik inmiddels al voorbij gezien. Of ik dit als negatief moet zien, hmm weet ik niet. Het is gewoon anders voor mij, net zoals ik anders ben voor hun? Wat ik wel erg vind is dat ze volledig bedekt, burka, alleen de ogen zichtbaar aan het strand zitten met 34 graden. Terwijl hun man heerlijk aan het zwemmen is. Dat gaat erbij echt niet in! Bizar contrast ook....bikini/burka...veel kleding aan tot nauwelijks iets. Dat is waarschijnlijk precies wat zij zien weinig kleren. Oke, eerlijk is eerlijk nu ben ik meer in de fase dat ik het intrigerend vind wat zijn haar beweegredenen. Zo ver mijn burka eerste ervaringen.

Na wel geteld 5 uur op kuala lumpur vliegveld te hebben gewacht eindelijk mijn moeder weer gezien. :) Gelukkig had ik alle tijd om erachter te komen dat kuala lumpur meerdere vliegvelden heeft. Uiteraard land klm op een ander vliegveld dan waar ik stond. Helemaal goed gekomem utieindelijk. Eerste positieve ding.... Smoothie voor nog geen 3 euro...jeeeeh. Waar ik in australie ongeveer 11 euro voor betaal.

Mooi hotel in KL. Voelt zo luxe voor mij alles voor mezelf. Niks geen 6 of 8 kamergenootjes. Hele badkamer voor mezelf, heerlijk. Onwijs lekker gegeten voor nog geen 12 euro, 2 personen inc smoothies. Oke iedereen weet azie is een stuk goedkoper, maar voor mij betekend dit gewoon zowaar een aantal maanden langer reizen!

Keurig gevraagd aan de receptie of het oke was dat we in het zwembad in bikini gaan zwemmen. Zonder dat we iemand beledigen of iets dergelijks. Beetje vage reacties dat het aan mij was. Maar prima als ik ging zwemmen. Tsja dat bleek wel anders, nadat er een schermpje om mijn moeder heen werd gezet. Duidelijk niet de bedoeling dat we in bikini aan het zwembad lagen , andere gasten dit konden zien. Dus geleerd, niet denken dat je in azie overal kan zwemmen. Niet erg, maar je moet het wel weten. Net zoals dat het wel de bedoeling is je beetje bedekt te kleden, knieën en armen. Slik...en dat met deze hitte.

De stad maar is verkennen. Wat een shop paradijs is KL. Winkel centra gigantisch, alle mode merken komen hier wel voorbij. Doel van de dag was een buskaartje scoren richting taman negara. Frustrerend puntje dat we van plek a naar plek b worden gestuurd. Gelukkig kost de trein van a naar b maar 1 rm, zo 25 cent. Maar met die hitte wordt je daar niet heel veel vrolijker van. Uiteindelijk terecht gekomen op bus station titiwangsa en op de gok zowaar een goed loket 6a gevonden met bestemming taman negara. In tha pocket !

Tijd om KL verder te verkennen op de ultra toeristische manier, hoponhopoff bus. Samen met alle nederlanders die er waren. Kletst wel weer lekker makkelijk! Hoogtepunt vind ik toch wel the petronus towers, jeetje wat een giga dingen met een shopping centra erin. Vergeet vooral de prachtige fonteinen show niet. Indrukwekkend!

Taman negara,

Vroeg op pad richting onze bus. Heel luxe met een taxi gebracht. Wat omgerekend ongeveer 7,50 kost. Gelukkig was ik niet de enige met dikke backpack. Aan de uiteraard teva slippertjes en afritsbroeken te zien nog meer Nederlanders. Jawel, weer nederlanders. Moet zeggen echt een luxe bus (metro) ruime zitplaatsen, voelde meer als schoolreisje met een luxe touringcar op weg naar Jeranhut. verder gaat deze bus niet, de meeste trouwens niet. Maar vanaf dit plaatsje kan je voor een local bus kiezen die je de jungle in brengt of via een bootje. Ik had er zelf al wel over gelezen, maar eigenlijk was ik van plan met de bus te gaan. Tot er, uiteraard, aantal mannen bij onze bus stonden met aanbieding voor de boot. Tsja wij als 4 nederlanders mee gegaan naar een volgende bus verzamelplek. Jawel... Nederlanders, nederlanders en nederlanders.

Zo ongeveer 85% van de bus bestond uit nederlanders. Met zn allen op weg naar de opstap plek voor een boot. Zo bijzonder om mee te maken. Eerst moet je een permit ophalen om uberhaupt de jungle in te mogen en fotos te maken. Vervolgens liepen we naar een soort platform. Waarbij je al uit moest kijken waar je ging staan anders zakte je erdoor heen. Werden we hier verdeeld over 2 groepen om in lange smalle bootjes te gaan. Alle koffers/backpacken gingen voorop in de boot. De laatst koffers...nou ik had mn twijfels of die werkelijk droog de jungle gingen halen. Leek er sterk op dat ze even een zwempartijtje gingen houden. Beetje flauw misschien, maar mijn hele hebben en houwe zit in mijn tas dus even slim aangepakt.

Als 1 van de eerste in de tweede boot geklommen. Het gevolg mijn tas had een perfect plekje op de grond ipv zwevend half op de boot half boven (in) het water. We zaten op een soort matrasje tegen een reddingsvest aan. Prima plekje voor de komende 3 uur. Over de rivier, zigzaggend, op zoek naar het beste vaar plekje ivm laag water. Had nog niet voldoende geregend. Uiteindelijk werd onze tocht 4,5 uur met als hooftepunt dag we vast kwamen te zitten. Duwen en trekken van onze kapitein ( van alleen een buitenboord motortje) het lukte niet dus allemaal het water in. Ik kom net uit Australie...waar me net heeeel duidelijk is gemaakt nooit zo een rivier in te springen mits je levensmoe bent. Kleine twijfel was er dus wel. Maar ach als zij het kunnen waarom ik niet. Dus zo waren we met zn allen de boot aan t voort duwen. Tot het weer wat dieper was, ik natuurlijk tot mn middel zeiknat, vervolgende we de tocht. Kwamen nog in een tropische regenbui. Gelukkig hadden we een afdakje op de boot. Wat kan het opeens hard regenen, komt me dan toch wat uit de lucht vallen.

Vervolgens kwamen we aan in het dorpje in de jungle. Je stapt uit en er zijn allemaal drijvende restaurants. Alles leeft hier langs de rivier. Na dik uur te hebben gewacht op onze chauffeur die ons naar het chaletje zou brengen...nog iets verder de jungle in. Normaal ga je per boot, maar vanwege het lage water dit keer niet. Echt in the middle of the jungle een super schattig huisje met uitzicht over de rivier. Heel simpel, bed en wc. Douche was meer nja je kon jezelf wassen. Gelukkig wel de klamboe mee, want muggen genoeg. Verder was er niks, helemaal niks... Rust. Maar niet voor ons, want volgende dag stond er een hike op de planning.

Volgens de mensen van het hotel konden we dat wel zonder gids. Hmm oke. We verder met de boot afgezet iets verderop aan de rivier. Hier zijn we omhoog geklommen. Wat echt al een heel gebeuren was. Maar tussen de apen, soort eekhoorntjes/gliders, vlinders hebben we de ropping bridge beklommen. Wauw! Erg gaaf! Er mogen maar 2 tegelijk op de brug en aangezien we heel vroeg waren was er nog niemand. Wat het wel bijzonder maakt.

Ik heb daarna alleen mn hike voort gezet naar het hoogste puntje met prachtig uitzicht. Drama en afschuwelijke weg ernaar toe. Bedenk...35 graden, luchtvochtigheid van 85% en alleen maar berg op 3 km. Eerlijk is eerlijk het uitzicht maakte alles weer goed. Ook wel bemoedigend was alle nederlanders die ik tegen kwam. Toen ik halverwege was zei een vrouw het is nog een pokke end maar echt mooi, de volgende aaah nog 10 min dan ben je er. Nederlanders helpen elkaar wel de berg op ;) terug weg was een eitje... Heerlijk berg af! Eenmaal terug in het dorpje mijn moeder weer opgezocht die vrienden was geworden met een nederlandse vrouw die van alles mankeerde. Zo kon ze zelf niet in een bootje stappen. Dus wij braaf nog een keer over gestoken met haar en klein stukje jungle in, goede daad weer verricht.

Stond nog wat op de planning. Toen ik in een bootje de rivier over moest steken raakte ik aan de praat met een local die touristen mee nam naar een village met locals. Dus wij uurtje later mee de boot in samen met paul (ook nl ) onderweg naar die mensen. Eerst zeik en zeiknat gemaakt door onze tourguide en een ander bootje. Prachtig weer dus absoluut geen probleem. Zo waren we dus beetje aan het racen tegen elkaar, erg vermakelijk! Rapid river. We kwamen aan bij een dorpje met mensen die echt leven in de jungle. Dus geen elektra, gas en licht nee iedere ochtend de jungle in om een aapje neer te schieten of iets anders zodat er iets te eten is. We kregen een demonstratie hoe dit gedaan werd, op teddybeer, die het zwaar te verduren had. Erg leuk dat we het zelf ook mochten proberen een paar keer. Ging me best goed af! Nieuwe manier om vuur te maken geleerd, wie weer waar het nog nodig voor is ooit :) Toch wel indrukwekkend waar deze mensen van leven. Hutjes zelf gemaakt.

Tuurlijk krijgen ze nu wel wat geld door toeristen een kijkje in hun leven te geven. Maar geen school voor de kinderen. Nee als ze 10 jaar zijn krijgen ze jungle les van de ouderen. De bedoeling is dat ze dan zelf gaan jagen, leren wat ze kunnen eten en wat niet, maar geen school. Vanaf een jaar of 7 beginnen de kinderen met roken. Dat is een van de dingen dat ze kopen van het geld, tabac. Voordat ze mogen trouwen moeten de mannen kunnen laten zien dat ze een vuur aan krijgen anders houdt het hele verhaal op. We zagen eigenlijk ook geen oude mensen. De reden hiervoor was dat zij een risico vormen voor de inkomsten. Klinkt een beetje raar, maar er is een traditie dat zodra er iemand overlijd het hele dorp 3 maanden de plek moet verlaten. Dit doen ze om de geest vrij te kunnen laten en rust te vinden. Dus als iemand overlijd op een plek waar toeristen komen, betekend dit 3 maanden geen inkomsten. Het zijn zowieso nomaden die van plek veranderen gedurende het seizoen.

Laatste dag afgesloten met een zwempartij in de rivier en daarna een heerlijke maaltijd. Drukke dag voor de boeg, terug maar kl met de bus om vervolgend een vliegtuig te nemen naar langkawi. Wel echt top vervoer gehad. Eerst achterin soort vrachtwagen naar de local bus gebracht. Waarbij je ieder hobbeltje voelt en bang ben te worden gelanceerd. Daarna in zo super oude bus waarvan de deuren niet eens dicht gaan, midden op de snelweg stoppen om iemand op te pikken, gammel de gammel maar hij heeft ons de jungle uit gekregen!

Totaal andere wereld Langkawi. Eilandje ten noord westen van Maleisië. Bijna aan de kust van Thailand. Kreeg zelfs een keer een berichtje met welcome in Thailand. Dit zou een Bounty eiland moeten zijn, dat is het niet, maar het is wel een prachtig eiland. Super leuk jungle huisje, jawel met aan beide kanten nederlanders, op de bovenste verdieping tussen de apen. Die echt overal zijn, super super gaaf. Ze springen op de daken, spelen, jatten alles wat ze maar kunnen vinden en zijn dol op eten. Iets achter laten op je balkon, mwha gegarandeerd dat het weg is als de apen er zijn. Zelfs bierflesjes kregen ze open en zaten ze op te drinken. Zodra het op is werd het hup zo op de grond gegooid. Bende was het dus wel. Maar ja lachen is het wel. Vol verbazing en lol zit je naar deze beestjes te kijken. Je hoeft de deur niet uit of je wordt al uitstekend vermaakt. Ja, ook uit je hand eten ze. Alleen zijn het er dan niet 1 maar opeens 20 voor je neus die iets te eten willen. Dan kunnen ze wel een beetje agressief zijn. Maar daarvoor heb je een bezem om ze af en toe weg te jagen. Al was onze bezem de laatste dag opeens weg....hmmm ik verdenk toch echt wat aapjes.

Dagje met de auto op stap geweest. Beetje rondtoeren. Watervallen bezocht en heerlijk gezwommen! Met cable car omhoog gegaan, prachtig uitzicht over het eiland.

Volgende dag de andere kant op gegaan en met een boot de mangroves in gegaan. Terwijl ik op de boot zat had ik echt een expeditie robinson gevoel. Eagles die vrij rondvliegen gezien, laag over het water omdat ze aan het jagen zijn, apen die in de mangroves leven, vleermuizen die in groten leven, fishfarms bezocht, vissen gevoerd ook stingrays van 1 meter groot. Grote drijvende restaurants bezocht en nja zoveel indrukwekkende dingen gezien en gedaan.

Na 5 dagen het eiland per boot verlaten via kuah naar penang. Vanaf Penang hebben we een vliegtuig genomen en zitten we nu aan de oost kust van Maleisië, johor bahru.