kangaroo, koala, possum, gliders...

Wat heb ik het hier onwijs naar mijn zin.  Het begint zelfs al heel normaal te zijn. 

Opstaan...nja eerst nog maar een keer omdraaien. 
Wekker? Wel nee nergens voor nodig, je wordt vanzelf wakker en dan kom je is in actie. Even zelf ontbijtje maken...toast met nutella (jammie) en dan flesjes klaar maken. Flesjes in een pannetje met water zetten om warm te worden. Niet te warm. Weet nu dus ook voor later (ooit) hoe je op de ouderwetse manier flesjes perfect maakt. 
Even zuchten wat voor een bende die kleintjes weer hebben gemaakt. Jemig wat kunnen ze er een bende van maken. Oude kleren aan,voordat ik de joey room in ga. 
Wat een warm onthaal. Oke sommige denken breng die fles vooral naar me toe zodat ik zeker niet nu al die pouch uit hoef. Maar Suzie kom altijd vrolijk naar me toe en het liefst springt ze boven op me voor aandacht. Eerlijk vooral die fles :) 

De kunst om ze alle vier tegelijk te fles te geven lukt me af en toe. Drie gaat prima. Vier, alleen als ze op een goede plek komen te staan. Hoe dan die schattige kopjes naar je kijken, zo lief. Of als er eentje nog extra lang met zn flesje wilt zitten, gewoon omdat het fijn is. Dan wordt je weer acuut verliefd en vergeet je even die bende. 
Na het flesje lekker blijft staan om nog te kroelen. 

Bende opruimen. Maar ook dat zodra het ergste weg is ben je het alweer vergeten. Nja tot de volgende ochtend. Ze allemaal naar buiten schopt om even beetje in actie te schieten ipv te luieren. Eind van de dag maak ik de kamer weer in orde en kunnen ze lekker in een schone kamer weer chillen. En ja dan is het ook weer flesjes tijd. Niet dat ze het altijd door hebben. Als ik dan even hun wei in loop met een flesje en ze soort van roept. Huppen ze zo naar me toe. 

Maar ja mijn ochtend bezigheid is dus lekker met deze Joeys, nog altijd. 

Sinds een tijdje doen Laura en ik samen de Koala. Zij vangt Amber en houdt dr op schoot zodat ik dr kan wassen, insmeren met zalfjes, oogjes schoonmaken, ogen inzalven,  papje eten geven en injectie geef. Eerste keer `Koala injecteren vond ik toch wel ff spannend. Intramusculair, maar zoveel spieren voel je dus echt niet bij een Koala. Het is vooral vacht en je voelt niet echt fijn waar je kan injecteren. Maar inmiddels weet ik hoe en wat. Zonder een kik te geven ondergaat Koala Amber dit allemaal. Inmiddels weet ik ook hoe je dr het beste vast moet houden om eenbeet te voorkomen. Al kijk ik nog wel erg uit. Hoe wild ze eerst was, zo rustig is ze nu. Als of ze zich nu overgeeft. Alles is wel prima. Trouwens erg grappig om een koala te voeren. Het zit echt overal :p misschien moeten we toch is opzoek naar een slabbetje :) :) :) iniedergeval met mijn voer kunsten. Koala Kelly doen we op dit moment alleen  maar de ogen. Eigenlijk heeft een Cataract operatie nodig, behoorlijk staar. Maar $300,- is hier een te hoog bedrag. Wat wel erg zuur is. Soms zit ik er serieus over te denken om iets te doen qua fundraising juist voor deze operaties. Voorlopig proberen we haar zo goed mogelijk te verzorgen in de hoop dat het een beetje opknapt. 

Door het leven hier, bij mensen thuis, ben ik ook achter wat grappige dingen gekomen. 

- Je eet hier veel vlees, niet een beetje, nee behoorlijke stukken
- Het heel normaal is dat je al begint met eten voordat iedereen er is. Het is raar dat je wacht tot iedereen aan tafel zit. 
- Je degene die heeft gekookt aan het begin bedankt voor het koken ivp iedereen smakelijk eten te wensen
- Er altijd wel iets op je bord koud is..groente/vlees/aardapel puree what ever... iets is koud. Wat heel normaal is geloof ik hier. Al gaat mijn voorkeur echt nog wel naar alles tegelijk warm op mijn bord
- Iemand schept alles van te voren op de borden. Geen pannen op tafel. 
- tijdens het eten doe je van alles behalve gezamelijk eten en praten. Zo wordt er tv gekeken, of een baby joey gevoed (kan ook echt wel 20 min later), krant gelezen of nog even iets anders gepakt. 
- heel normaal dat er uiteindelijk nog 1 iemand in zn eentje aan tafel zit te eten. De rest al andere dingen doet

Hoe anders het misschien ook is dit is alweer normaal. Laura en ik kletsen wel een beetje. Soms in het Nederlands soms in het Engels. Allemaal geen probleem. As ze willen weten wat we zeggen horen we double dutch again. Nja Paula dr manier. Weet dat ook anders kan betekenen. Maar we moeten er erg om lachen. Zo nu en dan krijgen we wat feitjes te horen over Australie. Moet zeggen ik heb er nog altijd wel moeite mee alles goed te volgen, maar Laura volgt het perfect. Dus als ik het niet volg vraag ik gewoon Laura wat zeggen ze. Ideaal dit. 

We hebben onze eigen kamer. Moet zeggen dat we vaak smiddags tijd voor ons zelf hebben. Maar vaak voel ik me wel beetje bezwaard om echt te gaan slapen. Tenzij het hele huis in rust is. Maar begint echt steeds gemakkelijker te worden. Voel me hier wel echt heel welkom en vrij. Wel had ik van de week even een momentje van hmmm wil naar de bewoonde wereld, mensen, winkels om me heen. 
Gelukkig konden we de volgende dag naar Rainbow beach.
Wat een top locatie is dit echtwaar. Favo strand. Je kan hier uren wandelen langs een onwijs mooie kustlijn. Prachtige zand soort duinen bestaande uit verschillende kleuren. ZO weer ik nog de eerste keer dat ik hier met Marieke was we echt dachten oke is dit het. Maar nu ik hier vaker ben geweest ben ik er dol op. 

Je voelt je zo vrij als je hier lekker loopt door de zee. Niks moet alles mag. Lekker weer, lekker water, weinig mensen... wat wil je nou nog meer. Dat is nou Rainbow beach. 

Zojuist hebben we weekendje naar Byron Bay geboekt. Nog zo top locatie. 5 uur rijden hiervan dan. Maar we gaan in een super luxe hotel zitten. Chillen en stappen. Ben benieuwd...wordt vervolg. Waar we dus eindelijk ergens zijn met volop bereik :D jeeh. 

Waar ik nog altijd aan moet wennen. Je hebt hier zulke grote stukken land. Dat voor je bij iemand zijn huis bent je door verschillende poorten (gate) moet. Het is vrij normaal dat degene die mee rijd die dus open doet, uit zichzelf. Ja je snapt het. Ik zit regelmatig naar het hek te staren en even later oh shit ja ik doe hem open. :p Staat nog wel is erg uh toeristisch. Het is dus ook heel normaal dat wat koeien/paarden/schapen je welkom heten. En uiteraard alle hekken moeten ook weer dicht. Soms moet je dus rennen om te voorkomen dat wat dieren eruit glippen.  Ben inmiddels erg goed in weg jagen :)