Brisbane

Brisbane, 

Laatste dag in Gastonburry bijzonder afgesloten. Vanaf dag 1 dat ik er was werd me al vertelt dat ik absoluut nog naar iemand toe moest die dr huis vol slangen had. 
Uhm toen ik Australie in kwam waren er twee dieren die opzich niet tegen wilde komen. Een haai...mislukt, slang....mislukt. Nu had ik al een paar slangen in het wild gezien, maar met gepaste afstand. Dat is vanaf nu veranderd. 

Samen met Laura en Caroline zijn we naar een vrouw gegaan die dol is op slangen, reptielen alles. Dus ik stapte huis binnen. Viel me wel op dat er een rek met dozen stond. Nooit beseft dat die vol zaten met baby's. Ja, baby slangen dus. Van 10 cm tot 25 cm zoiets. Gokje, zo 40 stuks. Midden in de woonkamer. Geloof me daar ga ik niet relaxt op de bank zitten. Vol enthousiasme liet ze alle beestjes 1 voor  1 zien. De andere meiden vonden het prachtig. Nou ik dacht er echt wel anders over. Kwam eentje recht op me af... ik heb wel even stapje naar achter gezet. Uh oke grote stap. Wel heel voorzichtig, alleen de staart, geaaid/ gevoeld. Want ja, ik dacht nog geen suf dan kan ik in ieder geval zeggen dat ik dit gedaan heb. 

Nog kennis gemaakt met allemaal hagedissen of wat het ook waren. Ze waren groot en allemaal verschillende kleuren. Interessant. 

Toen werd me vertelt, kom we gaan naar de slangen schuur. Uhh is er meer?!?
Duidelijk JA. Ergens snapte ik wel dat dit  niet in de woonkamer was. Geloof me dan was ik niet veel verder gekomen dan de hal. Overal slangen, echt grote, giga. Om jullie gerust te stellen. Het waren allemaal wurgslangen, geen giftige. Dusja ze kunnen wel bijten, maar het kan geen kwaad. Yeah right... 

Binnen 2 sec hadden de andere dames al een slang rond hun nek. Aah ik kreeg de kriebels eral van dat ik dat ook ging niet. Ik heb het zo niet op deze beesten. 
Het is een brok spier ofzo iets... het kan zo zonder ergens op te leunen op je af komen. Groot en lang dat ze zijn. Ik snap niks van deze beesten en leuk vinden nja ik kan me voorhouden dat ik ze leuk moet vinden. Nou niet gelukt dood eng vind ik ze. 

Na 20 min toch maar besloten dat eentje, kleinere van de grotere, vast te houden. Wel aangegeven en zodra ik het eng vind ofzo moest die meteen weer van me af. NOu zo gezegd zogedaan binnen een minuut had ik eentje om me heen. Aiii, zweten was dit. Die slang kronkelde helemaal om me heen. Hoefde me geen zorgen te maken hij had net gegeten en beet echt niet. Ja, dat zegt mij niet zoveel. Dan kan die nog wel niemand ooit gebeten hebben iemand moet de eerste zijn. Wie zegt dat ik dat niet ben. Precies. Snel fotos gemaakt en na 5 minuten afgestaan. Toch nog even met de grote op de foto. Moet zeggen, vond het wel snel prima. Ben wel trots dat ik het in iedergeval heb geprobeerd. Waar ik wel zeker van ben, zo slang komt mijn huis never de never ooit binnen. En zeker niet als huisdier. 
Verder nog rondleiding gekregen... zo onwijs veel dieren dat ze verder had. Te bizar dat het kon. Ik dacht dat ik inmiddels al heel wat gewend was, maar hier waren er echt veel. ZO ook honderden ratten. Tsja voer. 

Laatste nachtje mocht sven gezellig bij mij in bed slapen. Kan nu in iedergeval zeggen dat ik een joey in mn bed heb gehad. Aanrader? Uh nee.. beweegt, smakt, draait, stinkt, pist maar is wel zooooo cute. En tsja toen de laatste flesjes gegeven en de laatste knuffels. Het wildlife hier zit erop voor mij. Jammer ja, maar ook weer toe aan nieuwe dingen. 

Dit keer met de trein gereisd. Is beetje anders als in nl. Gaat erg langzaam, alle tijd. Vertraging van half uur. Maar waarom.... geen reden. We reden gewoon langzaam. Tsja waarom ook niet, vanaf Gympie rijden er ook maar 2 of 3 treinen per dag. haha. Wat anders dan minimaal 2 treinen per uur :D

Zodra ik aankwam snel naar mn hostel gegaan, spullen gedumpt, stukje gewandeld met NLer. Hostel was trouwens echt prima (base central). Erg gezellig gehad en toen uurtje later op naar het feest in de Down Under bar. Kingsday!!!
Jammie, kroketten, frikadellen, bamischijven  alles was present. Kon gewoon niet missen. Volop Guus Meeuwis in de kroeg. Toch wel gek om weer in een kroeg NL muziek te horen. Kreeg toen voor het eerst wel even een momentje van ohw ja dit mis ik toch wel. Lekker mee zingen, gek doen, drinken gezellig hebben in de kroeg. Niet dat ik dit iedere dag of ieder weekend doe, maar toch. Heel veel nederlanders hier. Wat ook wel weer erg grappig was. Zo schiet mijn engels nog niet echt op, want je trekt toch wel naar de nederlanders toe. Praat toch wel makkelijk. 
Polonaise gedaan, oranje gevierd, bier gedronken, broodje kroket gegeten, frikandel speciaal ik kan alles afvinken ;) En afgesloten bij de mac donalds voor een mc Flurry. Waar ik vervolgens met 2andere nog bijna 2 uur heb zitten kletsen. Gezellige avond gehad! Kingsday Australia is gevierd :P)

De volgende dag vroeg op en op zoek naar mn andere guesthouse waar ik vorige keer al een top tijd heb gehad. Dus daar wilde ik graag nog naar toe terug. Zo gedaan. Wat betekende weer met mijn lood en lood zware backpack op pad. Kan jullie mededelen dat die inmiddels 20 kilo weegt. Mijn kleine rugzak 10 kilo. Samengevat TE ZWAAR. Pfff... vanwege anzac day was de straat waar mijn bus stop was afgesloten arghhh...opzoek naar de vervangende halte. Dit betekende 20 min lopen ...extra lopen... met mn volle bepakking. Wel moeten lachen toen de buschauffeur zei zoo jij komt vast niks te kort. Heeft die een punt. Ik moet echt drastisch spullen elimineren want dit is te zwaar voor mijn rug. 

Wat wel onwijs tof was dat ik vanaf 8 uur al in mn kamer terecht kon. Meestal is dat pas vanaf 14 uur ofzo. Heel erg blij mee. Zo kon ik mn spullen dumpen en snel terug want de parade begon om 9.30 al. 

Wat indrukwekkend was die parade. Veel veteranen die meeliepen. Sommige waren al overleden, maar dan liep een familie lid met een foto de tocht. Dat geeft je wel even kippenvel. Mensen klapte zodra iemand voorbij kwam. Vol respect... 
Sommige konden niet meer lopen die werden in een rolstoel de hele toch voortgeduwd. Sommige door familie, maar ook door militairen. Sommige werden in golfkarretjes rond gereden. Ik heb heb het hier nu niet over 20 veteranen, nee ik denk wel 80 dat ik voorbij heb zien gaan. Er werd per bataljon (denk ik) gelopen en dan muziek van alles. Iedere keer als er iemand voorbij kwam kreeg die persoonlijk zo groot applaus, echt van respect waardering. Ik vond dit ik echt prachtig om te zien. Gigantische optocht. Wat me het meest raakte was een oude man in een rolstoel vol met medailles die de tranen over zijn wangen had en mensen echt aankeek. Vervolgens stond hij op uit zijn rolstoel, probeerde paar passen te lopen, wat niet echt lukte. En gewoon een staande ovatie kreeg. Maar je zag gewoon dat het die man zoveel deed. Erg mooi en bijzonder om te zien. 
Hier Mag Nederland wel een voorbeeld aan nemen. Misschien staat niet iedereen achter waar de militairen voor vechten, maar ze doen het wel voor het land voor iedereen. Met kans om zelf niet meer thuis te komen. Ik vind dat wel wat zeggen en betekenen. Denk dat iedereen hier wel bij stil moet staan. Vandaag was dat in Australie zeker het geval. 

Het was echt een prachtige dag met volop zon. Dus blij dat ik nog snel mijn bikini in mijn tas heb gestopt. Deze aangetrokken en heerlijk gezwommen en gelegen bij Southbank, lagoon. Heerlijk. 

De dag afgesloten met een concert ter ere van ANZAC day. Beroemde country zanger die een concert gaf. Eerst werd er een praatje gehouden over ANZAC day. Maar vervolgens top middag gehad, met erg goede nummers. Gewoon zo bizar dat het allemaal hier kan. 

Dagje dat ik me echt heb beseft hoe gelukkig en blij ik ben dat ik dit allemaal mag en kan doen nu. Gevoel van vrijheid, maar ook zo super dat ik helemaal happy hier ben. Nu volop genieten van mijn laatste dagen in Brisbane.